Angiografia fluoresceinowa polega na wykonaniu serii fotografii dna oka po dożylnym podaniu środka cieniującego (fluoresceiny). Badanie to pozwala na uwidocznienie krążenia w naczyniach siatkówki oraz umożliwia ocenę stanu naczyń krwionośnych siatkówki i nabłonka barwnikowego siatkówki, które nie są widoczne w badania dna oka. Jakikolwiek przeciek z naczyń krwionośnych widoczny w postaci nadmiernego świecenia na zdjęciach – czyli hiperfluorescencja – oznacza stan chorobowy. Nieprawidłowy jest również brak świecenia na wykonanych fotografiach – hipofluorescencja. Jej wystąpienie wskazuje na to, że przepływ krwi na pewnym obszarze jest zablokowany przez choroby siatkówki oka.
Przed badaniem nie należy jeść obfitego posiłku, aby zapobiec wystąpieniu nudności i wymiotów. Należy zgłosić lekarzowi informacje na temat ewentualnej alergii oraz skłonności do krwawień (skaza krwotoczna). Badania nie wolno wykonywać u osób ze znaną nadwrażliwością na którykolwiek składnik preparatu stosowanego podczas angiografii. Przed zastosowaniem fluoresceiny chory powinien wypełnić ankietę na temat chorób ogólnych. Ponadto warto wiedzieć, że bezpośrednio przed badaniem pacjent otrzymuje krople rozszerzające źrenicę, więc powrót do domu samochodem będzie po angiografii utrudniony.
Podczas podawania fluoresceiny u pacjenta mogą wystąpić nudności (dotyczy to 2–4% pacjentów), wymioty, uczucie dyskomfortu w brzuchu, omdlenia, świąd lub reakcja anafilaktyczna. W czasie wykonywania zdjęć występują błyski światła (jak przy fotografowaniu z lampą błyskową). Warto pamiętać także, że po podaniu fluoresceiny żółte zabarwienie skóry utrzymuje się przez 6–12 godzin, a intensywne zabarwienie moczu – przez ok. 24–36 godzin. W ciągu 3–4 dni po podaniu fluoresceiny niektóre wyniki analizy krwi i moczu mogą być nieprawidłowe.
Tak, badanie AF jest badaniem bezpiecznym, ale ważny jest poprzedzający je wywiad medyczny, dotyczący chorób ogólnych tj. ewentualnych problemów z nerkami i alergii.
Wskazanie do angiografii fluoresceinowej, czyli badania AF, stanowi wiele chorób siatkówki oka, takich jak AMD, choroby naczyniowe siatkówki, cukrzyca czy zmiany pozakrzepowe.
Angiografia fluresceinowa to metoda diagnostyczna oceniająca stan naczyń krwionośnych dna oka. Polega na dożylnym podaniu barwnika – fluoresceiny, a następnie wykonaniu serii zdjęć dna oka (za pomocą specjalnej kamery). Badanie AF umożliwia:
• ocenę krążenia siatkówkowo-naczyniówkowego, z uwidocznieniem cech niewidocznych w tradycyjnym badaniu oftalmoskopowym (wziernikowym),
• ocenę stanu funkcjonalnego naczyń krwionośnych siatkówki i ich szczelności,
• stwierdzenie obecności nieprawidłowości naczyniowych powstających w przebiegu chorób siatkówki,
• zidentyfikowanie zapalenia, obrzęków, wysięków i ognisk zwyrodnieniowych dna oka oraz obszarów niedokrwienia siatkówki i naczyniówki,
• wykrycie zmian nowotworowych na dnie oka.
Badanie trwa zwykle ok. 1 godziny. Wynik badania przekazywany jest w formie opisu z dołączonymi zdjęciami.
Angiografia indocyjaninowa, czyli badanie ICG, polega na wykonaniu serii fotografii dna oka po dożylnym podaniu środka cieniującego (zieleni indocyjaniny). Dzięki temu w badaniu można uwidocznić krążenie w naczyniach błony naczyniowej. W trakcie badania pacjent zajmuje miejsce przed specjalną kamerą. Zieleń indocyjaninową podaje się dożylnie w ciągu kilku sekund. Samo badanie wygląda bardzo podobnie, jak angiografia fluoresceinowa, tylko różni się podanym dożylnie kontrastem.
Sam przebieg badania, jak i przygotowania do niego, wyglądają podobnie jak w przypadku badania AF. Warto pamiętać, że bezpośrednio przed badaniem ICG pacjent otrzymuje krople rozszerzające źrenicę, więc powrót do domu samochodem będzie po angiografii indocyjaninowej utrudniony.